Berichtinformatie

  • Geplaatst op: 09.10.2018
  • Type:
  • Categorie: Pol Pikuur
  • Fotoalbum:
  • Video:

Pol op de muur

Dat Pol een week te laat in Plouay was voor de Bretagne Classic, GP Ouest France is wel gekend.

Pol onderging deze catastrofe gelaten, Godelieve was weliswaar briesend en stampvoetend op de stoep van het gemeentehuisje gaan zitten  als een soort sit-in waar ze veel bekijks kreeg. Vooral ook van de visuele pers. Veronique d’Aalscholver, inderdaad, de vrouw van, kreeg haar toch nog  snel gekalmeerd en zo staan de twee groot en groots op de sportpagina van Ouest France.

Een slimmere zet had Pol niet kunnen voorbereiden. Betere publiciteit is niet te vinden! Pol kreeg een uitnodiging voor het criterium van Mûr (de Bretagne) waar de Tour dit jaar een aankomst had. Ook zo’n GP met veel geld om te starten en ook als ge die wint. Voor deze troostprijs bleven Lieve en Pol nog met veel plezier langer!

Pol trainde direct een week lang elke dag twee keer om het Lac de Guerlédan.

“ ’t Is te zeggen”, sprak Pol welgekozen zijn woorden, “da ge daar vooral op en af moet rijden op hoogte. Ge hebt dus twee vliegen in één klap: hoogte en hoogte. En trouwens over Plouay spreken we niet langer! ’t Is gedaan. We gaan nu naar Mûr en da’s een heel ander stel mouwen”.

Inderdaad, een heel ander stel mouwen omdat er op een tour van 4 kilometer en een half vier hellingen zijn waarvan twee ultra stijl van 14 percent en op sommige stroken nog een beetje meer.

Tijdens Pol’s omzwervingen rond het stuwmeer van Guerlédan stortte

Godelieve zich op de public relations, en daar moogt ge op dit moment niet te veel achter denken. Alhoewel: een tasje koffie met de Koortser, shoppen met Veronique d’Aalscholver, Vertalend voor de familie Fuutstasj, de rolstoel duwend van Madame Fléau. En vooral díe madame, voorheen uiterst belangrijk voor de plaatselijke politiek die er in die streek tegelijk interdepartementaal is: Mûr ligt op de grens van twee departementen! En daar is veel rivaliteit tussen.

Dan de koers waar Pol vijfde wordt: uiterst gelukkig.

“Awel”, kiest Pol zorgvuldig zijn woorden: “’t Is te zeggen, ik ging rap vandaag”. Zou daarmee de kous af zijn en zijn hart van steen?

“Ik voerde een felle forcing door bij de kerk, daar zag ik Godelieve en…” en Godelieve nam het verslag over: “en natuurlijk Frédérique Chanel” op een toon die zowel verwijtend als boos klonk”. “Ge moet weten, dat’m nog steeds te veel rond kijkt! ’t Is kif kif met MIJNE Pol[1], hij voelt zich nog als een piepeling[2], maar da’s al lang gedaan zunne” en terwijl Pol monkelend staat te kijken merkt hij geslepen op dat Frédérique ook vijfde werd en dus een gelijkwaardige “sportcollega” is. Godelieve trekt het tóch op d’r eer dat Pol wéér naar die Frédérique kijkt en sneert:  “Maar ge hebt Jean Coquin toch moeten laten voorgaan. Allez, zoals die het laken naar zich toe trok! Auguste Chausson was ook al kroongetuige en zo kon Omar op kousevoetjes mee. Maar ’t is goed, Gilbert de Bécasse heeft terecht gewonnen, want gij zijt al veel te vroeg choco gereden. Maar enfin, zo lang als ge mij aankijkt zijt ge mijn lief!” (met een misprijzende blik naar Frédérique Chanel) en zo reed het tweetal na de koers naar een zoete koekskes bakker zonder het gemoed te laten verdeemsteren.

En ook ik zal het warme water niet uitgieten.

Wat Pol op dat moment nog niet wist, en uw verslaggever wél is dat zijn eigenzinnige jeugdmaat en motiverende adviseur Leopold overleden is.

Het zal hem zeer doen, als dát zijn veer maar niet gaat breken – voor de Paulijnse spelen.

We houden u op de hoogte.

 

Dorcas de Cocagne

 

[1] Kif kif = het blijft hetzelfde

[2] Piepeling: jong vogeltje, katje